تیزمووی

گاردها و تندر به جدول زمانی مورد نظر برمی گردند، جایی که راوی توضیح می دهد که بیگانگان از میزبان انسانی خود در زمان و مکان فرار کرده اند و وظیفه نگهبانان و تندر است که آنها را ردیابی، دستگیر و بازیابی کنند. گونتور بدون اطلاع نگهبانان، نوزاد زن مرده را مخفیانه گرفت و به این جدول زمانی آورد. نگهبان از دستگیری او خودداری کرد و شروع به تهیه گزارش ماموریت کرد. در اینجا مشخص می شود که کاروان بعدی زندانیان بیگانه 10 سال و 8 ماه دیگر خواهد رسید، بنابراین آنها باید حداقل تا زمانی که روی زمین بمانند.

یک گروه مستندساز تایلندی به بخش شمال شرقی تایلند، آیسان سفر می‌کنند تا زندگی روزمره یک رسانه محلی، نیم را که توسط روح بایان، خدای محلی مورد پرستش روستاییان تسخیر شده است، مستند کنند. بیان یک خدای اجدادی است و چندین نسل در اختیار زنان خانواده چریش بوده است. آخرین نفر در صف جانشینی، خواهر ناتنی نیم، نوی است. با این حال، نووی نمی خواست به یک رسانه تبدیل شود و به مسیحیت گروید. روح بیان به سمت نیم رفت و از آن زمان تاکنون با او بوده است.

هائه جون، یک کارآگاه با تجربه، در مورد مرگ مشکوک مردی در قله کوه تحقیق می کند. به زودی، او شروع به مشکوک شدن به Seo-rae، همسر متوفی می کند، در حالی که از جذابیت او نسبت به او ناراضی است.

در سال 1982، کارتر مرکز کارتر را با هدف ترویج و گسترش حقوق بشر تأسیس کرد. وی در سال 2002 جایزه صلح نوبل را به دلیل کمک در راه اندازی این مرکز دریافت کرد. او سفرهای زیادی به کشورهای در حال توسعه انجام داده است و مذاکرات صلح، نظارت بر انتخابات، و ترویج پیشگیری و ریشه کنی بیماری ها را انجام داده است. کارتر بیشتر به عنوان یک شخصیت کلیدی در سازمان غیرانتفاعی Habitat for Humanity شناخته می شود. او بیش از 30 کتاب نوشته است، از خاطرات سیاسی گرفته تا شعر، و در عین حال به اظهار نظر فعال در مورد امور آمریکا و جهان، از جمله درگیری اسرائیل و فلسطین ادامه می دهد. کارتر با 97 سالگی مسن ترین رئیس جمهور و با سابقه ترین رئیس جمهور است و 76 سال زندگی مشترک او را به طولانی ترین رئیس جمهور متاهل تبدیل کرده است. او همچنین سومین فرد زنده ای است که پست ریاست دولت را برعهده دارد.