در جنوب تامیل نادو، دو روستای همجوار ملور و پودیانکولام به دلیل نداشتن ایستگاه اتوبوس درگیر درگیری دائمی بودند. ساکنان پودیانکولام، که متعلق به جامعه ستمدیده هستند، مجبورند از اتوبوس های ملور برای سفر استفاده کنند که این امر باعث تعجب مردم محلی طبقه بالا شده است. علی رغم درخواست های متعدد، پودیانکولام به دلیل نفوذ دولت محلی ملور به طور مداوم از توقف اتوبوس محروم شد. در سال 1997، کارنان از Podiyankulam برنده شمشیر خدای محلی به عنوان بخشی از یک مسابقه بدون شکست یک ساله شد. چند هفته بعد او در یک اردوی گزینش آزاد برای پلیس ذخیره شرکت کرد. پدرشوهرش یاما راجا نگران است که اگر سردرگمی کارنان او را با روستاییان ملور دچار مشکل قانونی کند، شانس خود را برای پیوستن به خدمات دولتی از دست بدهد و دائماً به دنبال او باشد. در پودیانکولام، کارنان و یمن را بسیاری شورشیان می‌دانند، به جز رئیس دورودانان، که دوست هر دو است. این برای ودامالیان، یکی از دهکده‌ها، که مایل است با خواهر کارنان، پادمینی، که بسیار کوچکتر از او است، ازدواج کند، خوشایند نیست.